Obuwie nie jest jedynie dekoracyjnym elementem ubioru. Pełni funkcje wspierania, wzmacniania, i ewentualnego korygowania funkcji układu narządów ruchu
Sposób życia, akceleracja ogólnego rozwoju dziecka oraz ogólna tendencja do niskiej aktywności ruchowej wpływają negatywnie na fizjologiczny proces dojrzewania i rozwoju struktur kostno-mięśniowych stóp. Często prowadzą do powstawania deformacji stóp: płaskostopia, koślawości - co może skutkować zburzeniem rozwoju stawów kolanowych, biodrowych oraz kręgosłupa z wadą postawy podczas stania i problemami z chodzeniem. Obuwie może ten negatywny proces zahamować, odwrócić,  zaś w przypadku rozwoju fizjologicznego wzmacniać go.                                              
 

• Skórzana (higieniczna) z miękką wyściółką. (zapewni wentylacje powietrza oraz komfort użytkowania w odróżnieniu do materiałów syntetycznych).
• Wysoka – powinna sięgać powyżej kostek bocznych. dokładnie obejmując ich okolicę. Tak dopasowana cholewka ograniczy zdecydowanie urazowość.
• Z mocnym wydłużonym zapiętkiem – sztywnikiem wewnątrz cholewki – z niepodatnego na odkształcenia materiału. Zapewnia to prawidłową stabilizację stopy podczas stania i w każdej fazie chodu (łatwo sprawdzić jej jakość poprzez próbę naciśnięcia tylnej części buta-pięty, opór, twardość to dobry znak).
• Odpowiednio wykrojona i zbudowana na prawidłowym kopycie (dobra szerokość
  i wysokość, umożliwiająca prawidłowe ustawienie i trzymanie stopy).
• Eliminująca konflikty ze stopą (kształt, płaskie szwy, odciążenia miejsc wrażliwych, odpowiednia tęgość,  – zapewnią komfort i zachowają funkcję).
• Ustawiona pod kątem prostym w stosunku do podeszwy. Ustawienie osi tylnej cholewki nie powinno ani koślawić ani szpotawić stępu (postaw parę butów zapiętkiem do siebie i spójrz czy cholewka – „piętka” jest ustawiona po kątem prostym do podłoża).

• Spód (podeszwa) w odcinku przednim powinien być zwrócony lekko do środka – około 10-15⁰ oraz być na tyle szeroki by nie blokować swobodnego ustawiania się przodostopia – ruchu palców stopy. Wąskie obuwie powoduje wzajemne zachodzenie palców na siebie. Zazwyczaj prowadzi to do wystąpienia w późniejszym etapie schorzenia nazwanego halluksami czyli koślawością palucha, bolesnego, nieestetycznego i znacząco negatywnie wpływającego na biomechanikę chodu. Brak ruchów palców uniemożliwia kształtowanie się naturalnych łuków stopy.

• Czubek podeszwy może być lekko uniesiony – około 5-6 mm. dla poprawienia mechanizmu tak zwanego przekolebania stopy oraz zapobiegania, jakże częstemu u dziecka zahaczaniu przodem buta o podłoże.
• Wysokość obcasa wraz z podeszwą nie powinna przekraczać:

• Obcas Thomas’a jako standard w profilaktyce koślawości stóp.
• Brak poślizgu (zelówki i obcasa).
• Fizjologiczny kształt ściółki kopyt, podeszwy i podpodeszwy.